Witaj

Jakie były kolejne zajęcia z cyklu ,,ferie w bibliotece”? Mieszanka kiczu, poezji śpiewanej, wierszyków haiku i przede wszystkim duże ilości gliny. Początkowo nieuformowanej, przerażającej, szarej masy, by w finale przybrać kształt fikuśnych, kolorowych pudełeczek w kształcie zwierząt. Wszystko to po to, by przywołać ducha noblistki Wisławy Szymborskiej. A co Szymborska miała wspólnego z kiczem? Otóż okazuje się, że podobno uwielbiała obdarowywać swoich przyjaciół kiczowatymi prezentami. Najważniejsze jednak, że jej spuścizna czyli wiersze były wybitne, na miarę otrzymania nagrody Nobla, a na jej zamiłowanie do kiczowatych bibelotów możemy popatrzyć z przymrużeniem oka. Bardzo serdecznie dziękujemy Pani Izie Kot za wszystkie zajęcia, które przeprowadziła z tak wielkim zaangażowaniem, perfekcyjnie przygotowana, pełna pasji i zapału. Największym miernikiem sukcesu Pani Izy są uśmiechnięte i rozentuzjazmowane buzie dzieci.

Prezentujemy  szczęśliwych zwycięzców. Prace wszystkich uczestników konkursu były piękne i pobudzały emocje odbiorcy. Babcie i dziadkowie wykonawców prac powinni być niezwykle dumni z tak utalentowanych wnucząt. Konkurs musiał jednak wyłonić zwycięzców. Niemniej jednak absolutnie wszystkie wizerunki babć i dziadków stały się ozdobą korytarza biblioteki, gdzie też można je podziwiać. A teraz do rzeczy. Wśród dorosłych, równorzędnie pierwsze miejsce zajęły nasze Czytelniczki: Pani Marta Bambynek i Dagmara Pawlikowska. Wśród dzieci zaś pierwsze miejsce zajęła Ania Kaczmarowska, drugie Agnieszka Skórka, a trzecie zaś Emilia Banasz. Zwycięzcom gratulujemy i zapraszamy po odbiór nagród. Dziękujemy wszystkim uczestnikom konkursu, w tym szczególnie dziękujemy Przedszkolu nr 26 w Opatowicach, które to dostarczyło 6 prac konkursowych autorstwa przedszkolaczków.

Motanki, inaczej zadanice  to magiczne słowiańskie laleczki wykonywane w celu spełniania życzeń bądź ochrony. Właśnie one były przedmiotem kolejnego dnia zajęć z cyklu ,,ferie w bibliotece”. Są to laleczki z bardzo długą tradycją. Znajdowano je w grobowcach na terenie prawie całej Słowiańszczyzny, a teraz można powiedzieć, że przeżywają swój renesans i również i nam dostarczyły inspiracji do zajęć. Co oprócz tego znalazło się w kręgu omawianej  kultury słowiańskiej? Przypominające indiańskie totemy kamienne posągi Świętowita, następnie runy słowiańskie i kalendarz słowiański. Co jeszcze było słowiańskie? Bluzka Pani Izy Kot , a właściwie ornamenty znajdujące się na niej. Jednym słowem stworzyliśmy klimat naszych przodków.

Pracownia Jana Matejki. Tak możemy zatytułować, to co działo się dzisiaj na zajęciach w bibliotece. Podobno w pracowni tego niezwykłego malarza obrazów historycznych i batalistycznych było jak na polu bitwy, a mianowicie mnóstwo farb ( w tym porozlewanych), ołówków, przyborów do szkicowania i malowania, rysunków, szkiców, dokumentów i  rekwizytów wypożyczanych z różnych ciekawych miejsc związanych z tematami prac malowanych w danym momencie.  W powietrzu zaś unosił się duch artysty, jego zapał, żarliwość i pasja. Tak też było w naszej bibliotece. Być może rekwizytów było troszkę mniej, ale uwierzcie, zapału było tyle samo. Najbardziej było to zauważalne, kiedy wyposażeni w wiedzę, inspiracje i instruktaż uczestnicy zajęć znaleźli się w galerii biblioteki przy sztalugach z perspektywą wykonania własnego autoportretu. Kto stworzył odpowiedni klimat pod te artystyczne wyczyny? To Pani Iza Kot, za co dziękujemy.